Δρ. Ιωάννης Βελέντζας

Γιατρέ, αισθάνομαι ότι...

Έχω πονοκέφαλο

Ευτυχώς οι περισσότεροι πονοκέφαλοι δεν είναι άμεσα απειλητικοί για τον πάσχοντα. Ωστόσο η διάγνωση της αιτίας είναι απαραίτητη, γιατί μακροπρόθεσμα ταλαιπωρείται ο πάσχων και η μη αποτελεσματική θεραπεία μπορεί να οδηγήσει σε κινδύνους για την υγεία του. (Π.χ. η χρόνια λήψη παυσιπόνων) Για τους πιο συχνούς πονοκεφάλους υπάρχει πλέον επαρκής και διαφοροποιημένη θεραπεία ανάλογα με τη συχνότητα και την έντασή τους , όπως για τους πονοκεφάλους τάσεως, ημικρανίες, αθροιστικούς πονοκεφάλους, άτυπο προσωπικό πόνο κλπ. Η διάγνωση και η αρχή της θεραπείας είναι δυνατές ανάλογα με την ένταση των συμπτωμάτων σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια περίθαλψη. Οξύς και άμεσος πονοκέφαλος που εμφανίζεται για πρώτη φορά και ίσως να συνοδεύεται και από άλλα νευρολογικά συμπτώματα όπως π.χ. βυθειότητα, δυσκολία στην ομιλία, απαιτεί άμεση εξέταση από ειδικό.

Ζαλίζομαι

Το αίσθημα ζάλης μπορεί να εμφανίζεται διάχυτο με ασαφή έναρξη των συμπτωμάτων και αδυναμία ακριβούς περιγραφής της κατάστασης από τον ίδιο τον πάσχοντα. (Π.χ. βαρύ, άδειο κεφάλι) Μπορεί όμως να «κατευθύνεται» η ζαλάδα με στροφικό ίλιγγο και τάσεις πτώσης προς μία η περισσότερες κατευθύνσεις και εμέτου, αστάθεια (όλα γυρίζουν, το έδαφος κινείται, φεύγω προς μία μεριά) Η διάχυτη ζάλη μπορεί να έχει πολλές οργανικές αλλά και ψυχικές αιτίες (π.χ. από υπέρταση μέχρι κατάθλιψη) και απαιτεί πολύ εκτενές ιστορικό και σωματική εξέταση από ένα η περισσότερους ειδικούς. Η κατευθυνόμενη ζάλη είναι τις περισσότερες φορές καλοήθης και παροδική όσο και αν τα συμπτώματα είναι εντυπωσιακά και ενοχλητικά συγχρόνως. Με μερικές ασκήσεις που θα δείξει ο ειδικός τα πράγματα επανέρχονται δίχως φάρμακα. Ωστόσο η διαφοροποίηση της αιτίας της κατευθυνόμενης ζάλης είναι απολύτως αναγκαία από τον ειδικό γιατί εκτός από βλάβες της περιφέρειας (λαβύρινθος, αιθουσαίο νεύρο) δημιουργείται και από βλάβες του εγκεφαλικού στελέχους και της παρεγκεφαλίδας που η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία είναι ζωτικής σημασίας για τον πάσχοντα (π.χ. σε εγκεφαλικές ισχαιμίες) για να αποφευχθεί μόνιμη αναπηρεία.

Έχω χάσει την επιδεξιότητά μου

Η απώλεια επιδεξιότητας (κυρίως στα άνω άκρα) μπορεί να εμφανιστεί ξαφνικά, οπότε πιθανότερη αιτία είναι μία άμεσα προηγηθείσα εγκεφαλική βλάβη σε λειτουργικό (αισθητικό ή κινητικό) κέντρο ή άμεσα προηγηθείσα βλάβη (πχ λόγω πίεσης) σε ένα ή περισσότερα περιφερικά νεύρα. Σε περίπτωση βραδείας απώλειας της επιδεξιότητας, πιθανότερο είναι ένα χρόνιο εκφυλιστικό νόσημα στον εγκέφαλο ή το νωτιαίο μυελό ή η βραδεία εκφύλιση (συνήθως λόγω πίεσης) μιας ρίζας ή ενός περιφερικού νεύρου. Η απώλεια επιδεξιότητας μπορεί να εμφανιστεί με ή και χωρίς πόνο, με ή και χωρίς μούδιασμα. Ο διαχωρισμός, καταρχήν, της κεντρικής ή της περιφερικής τοποθεσίας της βλάβης δεν είναι συχνά εύκολος και απαιτεί εμπεριστατωμένη κλινική νευρολογική εξέταση, μετά τη λήψη ακριβούς ιστορικού των συμπτωμάτων, καθώς και εκτεταμένο νευροφυσιολογικό και απεικονιστικό έλεγχο.

Έχω μουδιάσματα

Τα μουδιάσματα στα άκρα και στο υπόλοιπο σώμα έχουν πολλαπλές αιτίες. Αναφέρονται π.χ. λοιμώξεις, ισχαιμίες, όγκοι στον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό, δισκοπάθειες του αυχένα και της οσφυϊκής μοίρας, πιέσεις και βλάβες νεύρων σε περιφερικές κλειδώσεις όπως π.χ. καρπός, αγκώνας, σφυρός, λοιμώξεις και εκφυλισμός περιφερικών νεύρων. Αλλά υπάρχουν πολύ συχνά μεταβολικά αίτια (π.χ. υποασβεσταιμία, βλάβες της λειτουργίας του θυρεοειδούς) καθώς και περιφερικές ισχαιμίες των άκρων σε αρτηριοσκλήρυνση και ψυχικά αίτια(π.χ. σύνδρομο υπέρπνοιας, κρίσεις πανικού, σωματόμορφες διαταραχές σε κατάθλιψη). Απαιτείται άριστη λήψη του ιστορικού ακριβέστατη εξέταση και ίσως η συνεργασία περισσοτέρων ειδικών για την διάγνωση και θεραπεία.

Λιποθύμησα

Εδώ πρέπει οπωσδήποτε να διαχωρισθεί, αν πρόκειται για πλήρη απώλεια συνείδησης η για λιποθυμική τάση όπου η συνείδηση παραμένει ενεργή. Στην πρώτη περίπτωση υπάρχει αμνησία κατά τη διάρκεια του συμβάντος και ίσως και ένα συγχυτικό διάστημα μετά την κρίση απώλειας συνείδησης. Αυτό έχει να κάνει και με την αιτία της απώλειας συνείδησης, π.χ. παρατηρείται συχνά μετακριτική σύγχυση μετά από επιληπτικές κρίσεις η και με τη διάρκεια του συμβάντος, π. χ. μετά από συγκοπικά επεισόδια μεγαλύτερης χρονικής διάρκειας. Σε τέτοια περιστατικά απαιτείται η νευρολογική η παθολογική και η καρδιολογική διερεύνηση. Συχνές αιτίες απώλειας συνείδησης είναι, εκτός από επιληπτικές κρίσεις, καρδιακές αρρυθμίες, υποτασικές κρίσεις, εγκεφαλικά επεισόδια η υπογλυκαιμίες. Πίσω από λιποθυμική τάση μπορεί να κρύβονται τα προαναφερθέντα αίτια αλλά και ψυχιατρικές παθήσεις.

Το χέρι μου τρέμει

Η διαφορική διάγνωση του τρόμου ανήκει εξ ολοκλήρου στον ειδικό νευρολόγο. Θα πρέπει τα συμπτώματα να αποδοθούν σωστά είτε σε ιδιοπαθή, παρκινσονικό, παρεγκεφαλιδικό, ψυχογενή τρόμο, επειδή θεραπείες και πρόγνωση διαφέρουν.

Κουράζομαι στο περπάτημα

Οι αιτίες πρόωρης κόπωσης κατά τη διάρκεια της βάδισης μπορεί να είναι πάρα πολλές. Αρχίζοντας από την αγγειακή και καρδιακή ανεπάρκεια και συνεχίζοντας με χρόνιες πιέσεις των νευρικών ριζών στην οσφυϊκή μοίρα και φθάνοντας σε εξωπυραμιδικές συνδρομές και διάφορες μυασθένειες και μυοπάθειες βλέπει κανείς πόσο περίπλοκη είναι η σωστή διάγνωση. Εμπλεκόμενες ειδικότητες είναι αυτή του νευρολόγου, παθολόγου καρδιολόγου και αγγειολόγου.

Βλέπω και ακούω πράγματα που δεν υπάρχουν